Zaterdag 31 oktober. Halloween. De laatste jaren raakte het Amerikaanse feest ook hier steeds populairder. Je hoefde maar een winkel in te stappen om aangestaard te worden door verschillende soorten monsters en verwijzingen naar “trick or treat”: je geeft de kids of een traktatie of ze doen iets waar je van schrikt. “Dit jaar staat Halloween op een laag pitje. Eigenlijk niet zo’n ramp, de schrik zit er bij de meesten van ons al genoeg in,” aldus Ghislaine Regout, psychologe bij Caredate.
Schrikken, angst, dat hebben we allemaal wel eens. Neem een ‘bijna ongeluk’, je zit op de fiets en wordt bijna platgereden door een auto. Dat ging net goed. Ghislaine: “In feite komt de angst dan van buitenaf. Ik zie In mijn praktijk regelmatig mensen waar de angst ‘van binnen’ komt, mensen die eigenlijk continu schrikken. Zij worstelen soms jarenlang met die klachten. Gelukkig is er veel onderzoek naar en ervaring met angstklachten en zijn ze in de regel goed te behandelen. Maar toch, de stap om te zoeken naar hulp is, als je angstklachten hebt, vaak een uitdaging. Angsten zorgen voor een naar gevoel. Dat wil je liever vermijden. Dus we gaan het er niet over hebben. Dat werkt weer verlammend en kan betekenen dat je angstklachten heftiger worden, wat weer leidt tot meer vermijding, enzovoorts. Zo’n vicieuze cirkel doorbreek ik meestal met het tegenovergestelde. Niet vermijden, maar confronteren, de angst recht in de ogen kijken. Dus zeker geen treat. That’s the trick, om in Halloween termen te blijven.”
Ghislaine geeft aan dat angsten zich op verschillende manieren kunnen uiten: “Ik ga bij mijn eerste analyse meestal uit van een vaak toegepaste, globale indeling en zoek daarna de verdieping:
Het bijzondere van deze tijd is dat ik soms ervaar dat mensen nu juist wat tot rust komen. Het gegeven dat iedereen tegenwoordig de hele dag zijn of haar handen wast maakt de beleving ook wel anders.”
Na de analyse is het confronteren, de angst in de ogen kijken, een vaak toegepaste methode. dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Ghislaine: “In feite gaat het om vertrouwen en zorgvuldigheid. Met name de timing van de confrontatie, om het zo te noemen. Het tempo, dus vooruitgang boeken zonder uit de bocht te vliegen. Je doet het samen, stap voor stap. Vaak kiezen we dan kleinere doelen, waarin je iets doet dat je wel wilt doen, maar nu nog niet durft. En dan weer een volgende stap. Vaak wordt dan ook duidelijker waar je precies bang voor bent. In vaktermen heet deze aanpak ‘exposure’. Door je met je angst te confronteren, uiteraard zonder dat je aan die angst er onder door gaat, kan je van die angst afkomen.”
“Voor mij is de uitdaging: zorgen dat mijn cliënten eerlijk zijn over hun angsten, ze herkennen en bespreken. Want anders komen we geen stap verder. Ook hiervoor kan je soms Halloween-achtige voorbeelden gebruiken. Hoe ziet het spreekwoordelijke monster onder je bed er uit? Is het echt zo eng, of heeft het stiekem ook wel vriendelijke trekjes? Toch eigenlijk wel jammer dat lage pitje voor Halloween dit jaar. Want het levert wel inspiratie op voor het werkelijk leren uitleggen en omgaan met angsten.”